Die Jogger/Woam der Tog

zruck  Mundart Gedicht von Karl Kaller

Woam der Tog es scheint de Sunn
do foah i ausse noch Schönbrunn

Bin scho do und geh durchs Tor
finds wia immer wunderbar

schene Blumen vüle Bam
s´Schloss dazua es is a Tram

i geh de Wegerl hin und her
do kummt a junger Bursch daher

im Laufschritt is der guade Maun
sei Kopf is wia a Biberhau´n

um´d Stirn hod er a Bandl bund´n
schwitzt und is a scho verschwunden.

Kurz drauf rennt a gaunze Grupp´n
hintendrau a siasse Pupp´n

A Freid wias des Madl schupft
was liabs in ihrem Bluserl hupft,

se eil´n dahin, san scho um´s Eck
kurz wia a Spuk, san´s olle weg

i geh jetzt obe ins Paterre
do keicht a blader Maun daher

er pfaucht, wird er scho hin?
So schrecklich wia a Dampfmaschin

ma geht weida wird´s scho g´wehnt
wia olles durcheinaunder rennt.

Jogger - diese Frauen und Männer
für de gibt´s anes nur - des Renna.

G´sund soll des Gaunze sein
i denk noch und sog kurz - nein

Zwoa a mia san g´rennt in jungen Joahrn
oba nur weu´d Tramway is scho g´foahrn

nix gegen Wandern und a bisserl Rasten
zu was des Renna und des Hasten

des flitzen durch Föd und Woid
du wirst do eh´ von söba oid

vom Hatschen dann scho g´nua
tuast gern sitzen gibst a Ruah!