Mundart Gedicht von Karl Kaller
Jedes Joa zua söb´n Zeit
Horcht´s ma zua es liab´n Leit
Wird da Gürtl - eh scho wissen,
zizerlweise aufgerissen.
Föda tans de Stickl´n nennan,
de´s aus de Stross´n aussestemman.
Kaum der letzte Schnee und Saund san weg
do kumman Männer her oh Schreck
stölln Tofeln auf mit Pfeu,
wann i de sich, kriag i an Gräu.
Täglich kannst jetzt Slalom foan,
de Foara fluch´n wia de Noan.
A moi links, dann rechts de Sperre
es is a Jammer, HAWEDIEHRE,
mancher Stau besonders bös
mocht de Foara sehr nervös
da Ane trummelt voller Zurn
a Andara tuat Nosn burn
und g´raucht wird, wia net g´scheid
der Fiskus hot sei grösste Freid.
De Kolonne de net rollt
wird von ana Oma ibaholt.
Die mit ihrn Enkerl stott der Luft
inhaliert, was ausgepufft.
A Kinderwagerl des is g´wiss
heut oft schnöller wia a Auto is.